Ben ik heel erg een muts als ik zeg dat ik zo rustig word van in de tuin werken?
Is vast niet cool of zo, maar het is wel echt waar. Management- en communicatietrainingen geven is mooi werk. En ook het maken van inspiratiekaartensetjes is bijzonder om te doen. Ik doe het ook echt allemaal met hart en ziel en maak er altijd iets moois van. Dat kost natuurlijk wel behoorlijk wat energie en focus, maar dat is niet erg. Want ik kan dan altijd weer opladen in de tuin.
Nou is er wel een ‘maar’, want ik ben een echte mooi-weer-tuinier. Is het koud of regent het, dan geniet ik van de tuin vanuit mijn huiskamer. Ik probeer mezelf dan wel te motiveren om iets in de tuin te gaan doen (ben tenslotte niet van suiker), maar dat wordt hem meestal niet. Lukt het me wel, dan voelt dat, eerlijk is eerlijk, heel fijn. Want in de tuin werken helpt me uiteindelijk ook als het slecht weer is. Maar om mezelf zover te krijgen lukt bijna nooit.
Maar goed als het dan lekker weer is (dus droog en niet te koud) dan loop ik door de tuin heen en dan begin ik als vanzelf onkruid en uitgebloeide bloemetjes weg te halen, te snoeien, dingen te verplaatsen en zo. Van het één komt dan vaak het ander en voor ik het weet is de tuin weer prachtig en in harmonie.
En ik ben zelf dan ook weer good to go. Bijna magisch wat het bezig zijn in de natuur met een mens doet. Als ik met een wattenbollenhoofd de tuin in ga, dan kom ik daar met een leeg hoofd een uur later weer uit. Sterker nog, vaak kom ik ook uit de tuin met een oplossing voor een probleem of met een plan voor een training of zoiets.
Het werkt ook veel beter dan bijvoorbeeld tv kijken. Tv kijken geeft afleiding, maar geen rust. En trouwens, buiten zijn werkt sowieso beter dan binnen zijn. Of het de frisse lucht is of het gevoel dichter bij de natuur te zijn, of misschien van allebei een beetje, dat weet ik niet. Maar het werkt. Heel fijn!
Reactie plaatsen
Reacties