Meisje in de stad

Gepubliceerd op 8 september 2017 om 08:57

Met het hoofd gebogen loopt ze door de straten van de stad. Niet op haar gemak, het is haar te druk. Ze heeft het gevoel dat alle mensen naar haar kijken, zou wel in het trottoir willen verdwijnen. Ze is nog jong, net 19 jaar, maar voelt zich stokoud. Niet echt een veilige en leuke jeugd gehad. Ze voelde zich daar niet gezien of gehoord, mocht niks voelen, moest alleen aan verwachtingen voldoen. Dat heeft haar sterk en onafhankelijk gemaakt, maar ook eenzaam en alleen.

Mensen die haar kennen denken dat ze krachtig is en zelfstandig. En dat ze een leuk leven heeft. Aan de buitenkant is dat ook zo. Ze doet een leuke opleiding, lijkt te doen wat ze wil, heeft vrienden en vriendinnen en ze lacht altijd. Alsof niets haar kan deren. Maar dat is alleen de buitenkant….

Eigenlijk wilde ze hier ook helemaal niet lopen. Ze houdt niet van de stad. Teveel mensen en drukte, teveel steen en beton, teveel hoge gebouwen. Ze mist contact met de natuur, met de zon en de wolken, bomen en planten. Ze mist ruimte om zich heen. Het maakt haar onrustig,

Vrienden van haar zijn dol op de stad, houden van de reuring, het ‘altijd wat te doen’ gevoel en dat alles dichtbij is. Dat ze lekker nog even de stad in kunnen ’s avonds. Of nog even wat te eten bestellen. Ze kan zich daar niets bij voorstellen. Voelt zich in een hoek gedrukt, kan niet ademen. Laat staan rustig nadenken.

Maar toch loopt ze hier nu, onderweg naar haar vrienden. Je kunt geen nee blijven zeggen als je steeds maar weer wordt uitgenodigd. En dus gaat ze op bezoek. Ze had zich wat opgepept, het zou wel meevallen. Ze moest niet zeuren, ze was jong en jonge mensen vonden de stad leuk! Niet dat het gewerkt had, want ze vond het gewoon echt niet fijn. Wilde eigenlijk alleen maar weg.

Eindelijk was ze bij de flat van haar vrienden aangekomen. Eenmaal binnen kon ze wat ontspannen. Net doen alsof de stad er niet meer was. Het huis was ruim en rustig, gelukkig. En ze blokte maar even de gedachte dat ze straks ook weer terug moest door diezelfde stad. Ze zette een glimlach op. Ja koffie, lekker!

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.