Ook ik ben verantwoordelijk

Gepubliceerd op 28 februari 2018 om 09:01

Een boswachter is bedreigd afgelopen week. Zo erg, dat hij aangifte heeft gedaan. En dat alles omdat er ophef is ontstaan over de manier waarop wordt omgegaan met de grote grazers in de Oostvaardersplassen. Ik hou van dieren, heb een grote passie voor dierenwelzijn. Maar ik schrok van de heftigheid van deze reactie en ook van de reacties die ik las op social media. Zo hard, zo liefdeloos. Hoe kan dat toch?

Ineens moest ik denken aan een interview dat ik pasgeleden gezien heb met dokter Hew Len, die met gebruik van Ho’oponopono een hele afdeling criminele psychiatrische patiënten genas — zonder ze ook maar een keer persoonlijk te hebben ontmoet. Hij hoefde maar het dossier te bestuderen van een patiënt van die afdeling en vervolgens in zichzelf te kijken hoe hij de ziekte van die persoon had gecreëerd. Als hij vooruitgang boekte in zijn eigen genezing, genas de patiënt.

Met als uitgangspunt dat we allen één zijn en zelf dus automatisch onderdeel zijn van elk probleem en er daarmee ook verantwoordelijk voor zijn, kunnen we het probleem bij de wortel oplossen. Door in onszelf te rade te gaan bij wat er in ons aanwezig is, dat bijgedragen heeft aan dit probleem. Als we dat deel van ons geheugen (dokter Len noemt dit 'data') wissen en vervangen door pure liefde, dan helen en bevrijden we niet alleen onszelf van dit probleem, maar ook alle andere betrokkenen.

Toen ik dit blog begon te schrijven, was mijn bedoeling het te hebben over dat gevoel van verantwoordelijkheid. En dat het me zo raakt, dat mensen zo hard kunnen oordelen over anderen, zonder te kijken naar hun eigen rol en hun eigen verantwoordelijkheid in wat er om hen heen gebeurt.

Maar nu realiseer ik me, dat ik vooral zelf aan de slag moet. Want ook ik heb dus verantwoordelijkheid voor het gedrag van deze mensen. Pittige gedachte. Maar ook fijn, want dan kan ik er iets aan doen. Ik ga maar gelijk beginnen, op zoek naar dat deel in mezelf dat aan wat hier gebeurd is heeft bijgedragen. En dat dan helen met de 4 zinnetjes van Ho’oponopono: Het spijt me, vergeef me alsjeblieft, dankjewel, ik hou van je.

 

Liefs,

Anna Maria

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.